Kijk, ik ben geen 17 meer. Maar om me nou oud te noemen? Heus, ik probeer nog leuk mee te doen.

Zo ziet u mij geregeld emoji’s gebruiken. Dat zijn die plaatjes die je in teksten kunt plakken. Zoals emoticons, oftewel smileys.

Ik ben eigenlijk net als deze meneer:

 

 

Dit grappige filmpje kwam ik tegen op is emoji a language?, waar kunstenaar Lilian Stolk probeert uit te vinden of emoji’s een taal vormen. Precies die vraag heb ik me ook wel eens gesteld.

Want als ik chat met vrienden in Afrika, begrijpen we elkaars emoji’s. Geweldig natuurlijk.

Zijn emoji’s dus het nieuwe Esperanto? Die internationale kunsttaal dateert van 1887, lees ik op Wikipedia, en was inderdaad bedoeld om mensen uit verschillende culturen met elkaar te laten communiceren. Esperanto is nooit echt van de grond gekomen – al klinkt het vreemd om dat te zeggen van een taal met – kennelijk – twee miljoen gebruikers.

Nee, dan emoji’s. Je kunt er politici mee interviewen, zoals BuzzFeed deed.

 

 

Emoji’s laten zich zelfs gebruiken om Barack Obama’s laatste State of the Union te vertalen, zoals The Guardian laat zien.

 

 

Ze zijn, kortom, geweldig, die emoji’s.

Maar ja. Als enigszins ontwikkeld wezen heb ik het toch niet helemaal op die taalplaatjes. Want zeg nou zelf: een beetje kinderachtig zijn ze wel. Bovendien: zijn mijn grapjes zo slecht dat ik een knipoog moet toevoegen om duidelijk te maken dat ik een grapje maak? En zijn de lezers van mijn mails, tweets en Facebook-berichten zó snel beledigd, dat ik bij voorbaat moet proberen de pijn te verzachten?

Trouwens: begrijpt u dat plaatje van die drol wel hetzelfde als ik? Want als ik met mijn Apple-telefoon de lachende drol verstuur die is afgeleid van een Japans geluksteken, toont uw Google-systeem u toch maar mooi een hoop stinkende uitwerpselen.

Het kon derhalve niet uitblijven: een paar slimme jongens timmeren momenteel een emoji-woordenboek in elkaar.

 

(Geen zin om te wachten? Kijk dan hier.)

 

Of ik zo’n woordenboek veel zal gebruiken, valt te bezien. Een smiley hier en daar vind ik al heel wat. Zo doe ik toch nog lekker mee.